W 1930 roku powołano Państwowe Zakłady Inżynierii w Warszawie, które zakupiły licencję na produkcję autobusów szwajcarskiej firmy Saurer. W umowie zawarto możliwosć produkcji silników wysokoprężnychi podwozi autobusowych. Pojazdy jak i silniki budowane byływ zakładach w Ursusie. PZInż wyprodukowało autobusy dla stolicy w ilości 18 sztuk w 1936 roku, dostarczając 12 sztuk tego samego roku oraz 6 w roku następnym roku. Z racji problemów z manewrowaniem oraz głośną pracą silnika skierowano je do obsługi podmiejskich linii K, R i Z. W czasie II Wojny Światowej zniszczone zostały prawie wszystkie pojazdy. Cudem przetrwał tylko jeden pojazd o numerze 53, którego udało się uruchomić i kursował do 1949 roku.
Dane techniczne | |
Długość | 9380 mm |
Szerokość | 2275 mm |
Wysokość | brak danych |
Rozstaw osi | ? |
Drzwi | 2 |
Ilość miejsc siedzących | brak danych |
Ilość miejsc ogółem | 50 |
Silnik | |
Silnik | BLD |
Pojemność dm3 | 8 |
Moc | 110 KM |
Linki zewnętrzne:
PZINŻ Zawrat (Omni-Bus, archiwum)