W grudniu 1945 roku do portu w Gdynia 10 dotarło 10 sztuk autobusów piętrowych Leyland Titan TD2 i pochodziły one z angielskiego miasta Plymouth. Do stolicy przyjechały o własnych siłach 13 lutego 1946 roku. Prydzielono je do ówczesnej zajezdni na Burakowie, otrzymując numery 201-210. Oficjalnie na ulice wyjechały 18 lutego na linie 116 i L. "Piętrusy" posiadały malowanie ciemno szare, lecz w czerwcu tego samego roku przemalowano je na barwy czerwono-kremowe. Autobusy wyposażono w 6-cylindrowy silnik benzynowy i na pokład zabierały 60 pasażerów: po 24 osoby na obydwu poziomach oraz 12 osób stojacych. Z racji tego, że pojazdy były używane i mocno wyeksplatowane, brakowało do nich części zamiennych. Dodatkowo stan warszawskich ulic tylko przyspieszał. Jesienią 1946 pierwsze pojazdy zostało zezłomowane. W sierpniu 1948 roku na ulice Warszawy wyjechały po naprawie w CWS jedynie 2 pojazdy. W grudniu 1949 roku po kolejnej naprawie wyjechał już tylko jeden o numerze 201, który został skierowany do obsługi linii 110 i 113. Data zakończenia eksploatacji ostatniego autobusu piętrowego nie jest znana. Największym mankamentem pojazdów było posiadanie jednego wejścia z tyłu. Z racji pochodzenia angielskiego i przystosowania do ruchu lewostronnego, drzwi znajdowały się od strony ulicy a nie chodnika. 

Linki zewnętrzne:

Leyland Titan TD2 / TD4c (Omni-Bus, archiwum)